Αν κάποιος ρωτήσει ποιο ζωγραφικό έργο μπορεί να θεωρηθεί ως το πλέον αντιπροσωπευτικό της αποστασιοποίησης του χώρου και του χρόνου, σίγουρα από τους περισσότερους η απάντηση θα ήταν η Γκερνίκα. Η βιαιότητα και η απόγνωση του πολέμου, ο φόβος και ο τρόμος που αυτός προκαλεί, η απανθρωπιά που τον χαρακτηρίζει όταν οι επιθέσεις γίνονται σε αμάχους, δε γνωρίζουν τόπο και δεν τελειώνουν σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η ίδια φρίκη, παραλογισμός και κτηνωδία, η ίδια παραφροσύνη κυριάρχησαν στο κοντινό ή πολύ μακρινό παρελθόν, κυριαρχούν και θα κυριαρχούν σε όποιο τόπο έχει λαβωθεί θανάσιμα η ειρήνη.
Λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών (Χίτλερ), στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφύλιου και της βοήθειας που είχε δοθεί στο φασίστα στρατηγό Φράγκο από το Χίτλερ, βομβαρδίζουν ένα μικρό βασκικό χωριό, τη Γκερνίκα, στη βόρεια Ισπανία. Κατά το βομβαρδισμό αυτό σκοτώθηκαν κυρίως γυναίκες και παιδιά και έτσι με αυτή την πράξη έχουμε την πρώτη μαζική δολοφονία παιδιών στο σύγχρονο, πολιτισμένο κόσμο.