Κι ήρθες...

Κι ήρθες πάλι απόψε
με κείνο το ζεστό χαμόγελό σου
το τόσο λαμπερό!

Κι ήρθες!
και το δωμάτιο γέμισε φως
ένα φως αλλόκοτο...
ένα φως διαφορετικό...

διαφορετικό
απ το παγωμένο, αδιάφορο φως
της ηλεκτρικής λυχνίας

Ήταν...
πώς να στο πώ?
ούτε σαν φεγγάρι...
ούτε σαν ήλιος...
ούτε σαν άστρα...

αλλόκοτο, πρωτόγνωρο...
γεμάτο ζωή...?
-δεν ξέρω
γεμάτο υποσχέσεις...?
-θα σε γελάσω

Γεμάτο ... εσύ!
και μού 'πες
"Είμαι καλά, μάνα!"

Πόπη Ζαράγκα
11/5/2018
(αύριο η γιορτή της μητέρας...)