Λύσε τους κάβους

Η παγωνιά
αγγίζει την ψυχή σου
παραλύει
το νου και το κορμί σου
κι εσύ μάταια προσπαθείς

να απαλύνεις τη θλίψη που σε βαραίνει

Το βάδισμά σου
ίδιο με γριάς
που κάθε βήμα τής προκαλεί
αφόρητο πόνο
που δεν αγγίζει το σώμα
αλλά την ίδια την ύπαρξη

Τρελαίνεσαι
γιατί νομίζεις πως δεν μπορείς
να κάνεις τίποτε πια
να πολεμήσεις τη μιζέρια της ψυχής σου

Τρελαίνεσαι
γιατί λες
πως κανείς δεν υπάρχει
να σου κρατήσει το χέρι

Τρελαίνεσαι
γιατί θέλεις να χορέψεις
ένα ξέφρενο μπλουζ
στο όμορφο και άγριο
τοπίο στην ομίχλη

και μετά...
να σε ξεκουράσει
μια αγκαλιά
τρυφερό λιμάνι

Λιμάνι...
λύσε τους κάβους
που σε κρατούν δεμένη
στη στεριά της αθλιότητας
λύσε τους κάβους και ξεκίνα το ταξίδι σου
λύσε τους κάβους
βάλε ρότα
για τη σφαίρα της αθανασίας

Κάλη, 1/3/2018