Μίλα μου

Με κομμένη την ανάσα

σε παρακολουθώ

να με ξεγυμνώνεις

να βγάζεις ένα-ένα 

τα περιβλήματα της ψυχής μου.

Δεν αντιδρώ.

Υποφέρω 

την αφόρητη ντροπή

της γύμνιας μου

μονάχα επειδή 

σ' αγαπώ τόσο...

Αλλά σήμερα σε μίσησα

γιατί τόσο πολύ επέτρεψα

να με πλησιάσεις

γιατί δε σταμάτησες

ακόμη κι όταν 

δεν υπήρχε τίποτε άλλο

να απεγδυθώ.

Τώρα δε θέλω να μιλάς άλλο.

Μιλάς ασταμάτητα.

Δεν το αντέχω.

Χάρισέ μου μια

από τις ανεκτίμητες σιωπές σου

όπως τότε

που απλώς 

καθόμασταν πλάι πλάι

κάτω από ένα φεγγάρι κρυμμένο.

Σιωπή

Δυο ανάσες

ασύγχρονες κι ανεξάρτητες

ακουμπούν η μια στην άλλη

για να ξαποστάσουν.

Θέλω να με αγκαλιάσεις

να εφαρμόσεις

την καρδιά σου στην καρδιά μου

να βγει φως 

από κει που νιώθεις να σφίγγεσαι

όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς.

Δε θέλω να σε χάσω.

Μη μιλάς.

Αγκάλιασέ με και...

άφησέ με να ξαποστάσω

στη φωλιά των χεριών σου.

Η φωλιά μου

η αγκαλιά σου.

Φοράω όλα μου τα ρούχα

τυλίγομαι μ' ένα σάλι σφιχτά

κι όμως ...

είμαι γυμνή.

Θέλω να δραπετεύσω.

Θα φύγω.

Σ' ευχαριστώ που...

δε μιλάς πια. 

Σ' ευχαριστώ που...

δε με κοιτάς πια.

Σ' ευχαριστώ που...

μ' ακούς!

Κρυώνω. 

Θα φύγω.

Μη μ' αγκαλιάσεις καλύτερα...

Δε θέλω να σε χάσω.

Μίλα μου!

Παραλήρημα αμηχανίας και ταραχής.

Κρυώνω.

Η ψυχή μου 

γύρισε τα μέσα έξω.

Μη μ' αφήσεις να φύγω...

μη με λυπηθείς...

Αγάπα με

όπως σ' αγαπώ

και δε θα νιώσω

ποτέ ξανά

γυμνή. 

Κάλη