ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Σε περιμένω να φανείς!
Απ τη γωνία του δρόμου...
Απ τη θάλασσα...
Απ το πάρκο που ανέμελα παίζουν τα παιδιά...


Σε περιμέμω να φανείς!
Να γεμίσεις τη ζωή μου χαμόγελα...
Απ αυτό το φωτεινό το ζεστό χαμόγελό σου!

Σε περιμένω να φανείς!

Μα εσύ μου γελάς ειρωνικά
καθώς μπροστά στο τζάκι
θυμάμαι τις λέξεις σου...

"άναψε το τζάκι
κοίτα τις φλόγες
μέσα σ' αυτές θα είμαι εγώ
να σε ζεσταίνω..."

Μου γελάς ειρωνικά μέσ' απ' τις φλόγες
Μου γυρίζεις την πλάτη
Και φεύγεις μακριά μου...

Κάλη, 11/2/2018